backster, bitkilerin algı yetenekleriyle ilgili daha kapsamlı deneyler de yapar. bunlardan biri ‘suçlu kim?’ adını verdiği bir deneydi. backster’in öğrencilerinden altısı, yapılacak deney için gönüllü olur. bir kabın içine altı küçük kıvrılmış kağıt konulur. kağıtlardan birinde, aynı odada bulunan bitkilerden birini kökünden sökmek, ayak altına alıp çiğnemek ve bütünüyle öldürmek şeklinde bir talimat yazılıydı. cinayet, tamamıyla gizli işlenecekti. yani ne backster ne de diğer öğrenciler suçlunun kim olduğunu bilmeyeceklerdi. suçu işleyecek olan da içeri girip kağıdı açıncaya kadar ne yapacağını kesinlikle bilmeyecekti. çünkü kapıdan içeri şartlanmış olarak girerse bitki kişinin yaydığı korku sinyallerini saptayabilirdi ki bu da deneyi saptırabilirdi. katili, yalnızca odada bulunan ikinci bitki bilecekti. bu kusursuz bir cinayetti.
deney tamamlandı. backster bile katilin kim olduğunu bilmiyordu. backster odaya girdi ve sonra da teker teker deneye katılan öğrenciler içeri girdiler. diğer beş öğrenciye hiç tepki vermeyen bitki, gerçek suçlu yanına yaklaştığı her an cihazın ibresini çılgın gibi hareket ettiriyordu. demek ki bitkilerin sadece duygu ve düşünceleri algılama özellikleri yoktu, aynı zamanda geçmişi hatırlayan bir hafızaları da vardı!
bir başka çalışmasında backster, canlı minik karidesleri bir çanak içinde soğuk suyun içine koydu. altta bir başka kapta su kaynıyordu. hazırladığı deney ortamında bir alet, bilmedikleri bir zamanda üstteki çanağı devirip karidesleri kaynar suya dökecekti. zamanı bilmedikleri için bitkilerin backster’in duygularını algılama olasılığı olmayacaktı. deney bitti. sonuçta bitkiler, kaynar suda ölen karideslere aynı anda ve güçlü olarak tepki gösterdiler. deneyin sonuçları 1969 yılı sonunda uluslararası parapsikoloji dergisi’nde yayınlandı. i̇nsanların vahşice öldürüldüğü savaş bölgelerinde bitkilerin ne kadar acı yaşadıklarını tahmin etmek hiç de zor değil.
deney tamamlandı. backster bile katilin kim olduğunu bilmiyordu. backster odaya girdi ve sonra da teker teker deneye katılan öğrenciler içeri girdiler. diğer beş öğrenciye hiç tepki vermeyen bitki, gerçek suçlu yanına yaklaştığı her an cihazın ibresini çılgın gibi hareket ettiriyordu. demek ki bitkilerin sadece duygu ve düşünceleri algılama özellikleri yoktu, aynı zamanda geçmişi hatırlayan bir hafızaları da vardı!
bir başka çalışmasında backster, canlı minik karidesleri bir çanak içinde soğuk suyun içine koydu. altta bir başka kapta su kaynıyordu. hazırladığı deney ortamında bir alet, bilmedikleri bir zamanda üstteki çanağı devirip karidesleri kaynar suya dökecekti. zamanı bilmedikleri için bitkilerin backster’in duygularını algılama olasılığı olmayacaktı. deney bitti. sonuçta bitkiler, kaynar suda ölen karideslere aynı anda ve güçlü olarak tepki gösterdiler. deneyin sonuçları 1969 yılı sonunda uluslararası parapsikoloji dergisi’nde yayınlandı. i̇nsanların vahşice öldürüldüğü savaş bölgelerinde bitkilerin ne kadar acı yaşadıklarını tahmin etmek hiç de zor değil.
