insanın yaşamı kalbinin ritmine benzer. iniş-çıkışların olması yaşam belirtisidir. bu inişleri üzüntü, çıkışları mutluluk olarak tasvir edebiliriz. huzur dediğimiz şey ise bu iniş çıkışlarda vücudun rahatsız olmaması; bayılmaması veya kriz geçirmemesidir. bu "tolerans" ne kadar düşükse insanın huzuru o kadar çabuk bozulur. insan bu "aralığı" genişlettiği ölçüde huzurludur. huzurun olduğu yerde üzüntünün olabilmesi bu şekilde muhtemel olur. öbür türlü bunları birbirine zıt görmek, insanı yanıltır. candır sıkılır; moraldir bozulur vs... aslolan huzurun yitmemesidir. bol huzur diliyorum herkese.
