0-1 kaybettiğimiz maçtır. ilk yarı ölü bir fenerbahçe izledik. yeterince koşmayan arzulamayan, defansı aksayan, orta sahada top çeviremeyen bir fenerbahçe. aşklarımızı ve umutlarımızı hırpalayan, çimlere gömülmüş bir fenerbahçe. defanstan çıkarılan toplarla kanat oyuncularını sırtları kaleye dönük tek pasla kullanıp atağı dönen topta alex-emre'yle yeniden başlatmak şeklindeki taktik, young boys savunmasının aksakları hesaba katılınca iyi bir taktik olmasına rağmen, işlemedi. çünkü, doğru düzgün koşmadık ve bekir-santos'un atağa çıkarken arkalarında bıraktıkları boşlukları kapatamadık. tam gerekeni yaptı ikinci yarı aykut, selçuk ve gökhan gönül'ü alarak. fakat, bu sefer tam da daha ikinci yarının 55-60. dakikalarında yüzde 58-42 farkla top üstünlüğüne sahipken, kırmızı kart gördük. gene on kişi, gene olumsuz sonuç. buna rağmen forvet organizasyonlarımızın ciddi umut vaadettiğini görüyoruz. dia ve semih'in karşı karşıya kaldığı pozisyonlar, orta sahamızdaki ofansa yönelik yenilikleri açıklıyordu. anlamsız bir kırmızı kart ve bizim için daha kötüsü ilk yarıdaki ölgünlüğümüzdü. defansı ve forveti yenilediğimizde, özer ve kazım da takıma katıldığında, aykut'un da dediği gibi kesin olan bir şey var:
fenerbahçe değişecek!.
fenerbahçe değişecek!.
