japonya

millet olarak tanışıklığımız abdülhamit han dönemine kadar giden bir adalar ülkesi. her ne kadar 2. dünya savaşı ve o dönem yapılan bazı yanlışlarla isimleri anılsa da güzel bir ülkedir. hiroşima ve nagaziki'ye atılan bombalar kalıcı bir takım etkiler bırakmasına ve anılarda sürekli canlı durmasına rağmen japonlar yine de dünyada iyi bir yer tutmayı bilmişlerdir.

gerek doğal güzellikleri ve gerekse son yıllarda popüler kültürün de tesiriyle kaybetmeye başladıkları kültürleriyle adından söz ettiren bir ülkedir. kültürleri anadolu kültürünü andırır. belki abdülhamit han dönemindeki etkileşim bu yüzdendir bilemiyorum. örnek verecek olursak, evlerine ayakkabılarını çıkararak girerler, yer sofrasında yerler. kadınlar uzun bir elbise giyerler. erkekler de buna benzer bir elbise giyer ama renk farkı vardır. bu elbise kadınlarda iyi bir örtünme sağlar. sadece başları açıktır.

gayet nazik insanları vardır. bir hata ettiklerinde mahçup olurlar, çok utanırlar. ben bu hallerini yine anadolu insanına benzetirim. müslüman olmayan bir başka milletten bir insan ile oturup uzun uzun muhabbet edecek olsam, konuşacak olsam bu insan kesinlikle bir japon olur. bu hayranlık değil, sadece kültürel bir yakınlık hissi.