mahlas kavramının ilk çıkış noktası, divan edebiyatı ile aynıdır. o devirde kadı burhaneddin hariç, tüm şair ve düz yazı edebiyatçıları mahlas kullanırlardı. üstelik o kadar geniş bir yer tutmuş ki, mahlaslar isimlerin önüne geçmiştir.
hepimizin beyitlerini okuduğu ;"fuzulî, bakî,galîb,nabî" gibi divan edebiyatının ustaları bu mahlaslarla anılmıştır. günümüzde kanunen sakıncasından dolayı mahlas/rumuz kavramı kullanılsa da, divan edebiyatında tamamen mahlas, ismin şöhretten uzaklaştırılması için kullanılmıştır. zira padişahların da mahlas kullanarak yazdığı bunu kanıtlamaktadır ki, kendileri zaten bizzat kanun olarak geçerler.
mesela "avnî" mahlası ile okuduğunuz beyitler fatih sultan mehmet han'a aittir.
bunun yanı sıra yavuz sultan selim "selimî" , kanuni sultan süleyman han, "muhibbi" olarak mahlas kullanmışlardır. mahlas geleneği 650 yıl varlığını sürdürmüştür.
hepimizin beyitlerini okuduğu ;"fuzulî, bakî,galîb,nabî" gibi divan edebiyatının ustaları bu mahlaslarla anılmıştır. günümüzde kanunen sakıncasından dolayı mahlas/rumuz kavramı kullanılsa da, divan edebiyatında tamamen mahlas, ismin şöhretten uzaklaştırılması için kullanılmıştır. zira padişahların da mahlas kullanarak yazdığı bunu kanıtlamaktadır ki, kendileri zaten bizzat kanun olarak geçerler.
mesela "avnî" mahlası ile okuduğunuz beyitler fatih sultan mehmet han'a aittir.
bunun yanı sıra yavuz sultan selim "selimî" , kanuni sultan süleyman han, "muhibbi" olarak mahlas kullanmışlardır. mahlas geleneği 650 yıl varlığını sürdürmüştür.
