allah ın yarattığıyla kulun dalga geçmesi

bu dünyadan göç zamanı geldiği vakit azaba düçar olacak kişinin yaptığıdır. kul hakkına girmektir.
ahirette onları görüp keşke ben senin yerinde olsaydım demesi muhtemeldir.

çarpılma isteği.

(bkz:allah'ın gücüne gitmesin ama...)

seç(e)mediği şeylerle övünenlerin yaptığıdır.
(bkz:içimizdeki beyinsizler yüzünden bizi de helak eder misin ya rab)

(bkz:boyayı mı beğenmiyorsun?boyacıyı mı?)

yani burda ''allah'ın yarattığı'' çok aşırı genel bir ifade.
dalga geçilen şeyin allah tarafından yaratıldığını inkar etmedikce günah-yanlış sayılacağını zannetmiyorum.
kul hakkına riayet ettiğimiz sürece dalga geçebiliriz.
şimdi ben adnan oktar'la dalga geçmeyecek miyim?

(bkz:canlıların fiziksel kusurlarıyla dala geçmek)
(bkz:insanların maddi durumuyla dalga geçmek)

--- iktibas ---

vaktiyle bir derviş, nefisle mücadele makamının sonuna gelir. meşrebin usulünce bundan sonra her türlü gösterişten arınacak, varlıktan vazgeçecektir. derviş usule uygun hareket eder, soluğu berberde alır.

"vur usturayı berber efendi." der. berber dervişin saçlarını kazımaya başlar. derviş bir yandan da aynada kendini takip etmektedir. başının sağ kısmı tamamen kazınmıştır.

berber tam diğer tarafa usturayı vuracakken, bıçkın bir kabadayı girer içeri. doğruca dervişin yanına gider, başının kazınmış kısmına okkalı bir tokat atarak;
"kalk bakalım kabak derviş, kalk da tıraşımızı olalım" diye kükrer.

dervişlik bu... sövene dilsiz, vurana elsiz olmak gerek. kaideyi bozmaz derviş. ses çıkarmaz, usulca kalkar yerinden. berber mahcup, fakat korkmuştur. ne de olsa mahallenin kabadayısı, elinde silah astığı astık kestiği kestik. "ne diyorsak o'' diye ortalıkta dolaşan bir belalı. ses çıkaramaz.
kabadayı koltuğa oturur, berber tıraşa başlar. fakat küstah kabadayı tıraş esnasında sürekli aşağılar dervişi, alay eder. kabak aşağı, kabak yukarı! konuşur durur.

nihayet tıraş biter, kabadayı dükkandan çıkar. henüz birkaç metre gitmiştir ki, gemden boşanmış bir at arabası yokuştan aşağı hızla üzerine gelir. kabadayı şaşkınlıkla yol ortasında kalakalır. derken, iki atın ortasına denge için yerleştirilmiş uzun sivri demir karnına dalıverir. kabadayı oracığa yığılır kalır. ölmüştür. görenler çığlığı basar.

berber ise şaşkın; bir manzaraya, bir dervişe bakar, gayri ihtiyari sorar: "biraz ağır olmadı mı derviş efendi?"
derviş mahzun, düşünceli cevap verir: "vallahi gücenmemiştim ona. hakkımı da helal etmiştim. gel gör ki kabağın da bir sahibi var. o gücenmiş olmalı!

--- iktibas ---