gurbet – dertli sözlük
adı bile soğuk ve gridir. özlemlerden özlem beğendirir adama. neyi bıraktığınız, neleri arkanızda bıraktığınıza dair bir muhasebe sarar sizi.
bülbül altın kafeste iken,
demiş ''ah vatan''
söyleyin ben nerdeyim?
her gün derim ''vah vatan''


gurbetteki bir şairimiz dizelemiş her halde.
zamanla alışırsın cümleleriyle başlayan, aslında hiç alışılamayacak olan ve gittikçe artan bir yalnızlık halidir. kalabalıklar içinde olanları daha sık görülür.
herkesin içinde bulunduğu durumdur .öldüğümüzde son bulacaktır.aslımıza ancak o zaman kavuşacak ve huzur bulacağızdır. toprağa dönüş;vatana dönüş gibi gelecekdir.