istanbul dünya sahnesi oyuncuları tarafından sergilenen, bir eğitim gönüllüsü(*)nün çektiği sıkıntıları konu alan, izleyenleri hüzne boğan bir tiyatro oyunu.
gurbet hüzündür...hz. adem cennetten kovulduğundan beri işte bu yüzden ademoğlu hep gurbette olmuştur...
herkesin içinde bulunduğu durumdur .öldüğümüzde son bulacaktır.aslımıza ancak o zaman kavuşacak ve huzur bulacağızdır. toprağa dönüş;vatana dönüş gibi gelecekdir.
zamanla alışırsın cümleleriyle başlayan, aslında hiç alışılamayacak olan ve gittikçe artan bir yalnızlık halidir. kalabalıklar içinde olanları daha sık görülür.
bülbül altın kafeste iken,
demiş ''ah vatan''
söyleyin ben nerdeyim?
her gün derim ''vah vatan''
gurbetteki bir şairimiz dizelemiş her halde.
adı bile soğuk ve gridir. özlemlerden özlem beğendirir adama. neyi bıraktığınız, neleri arkanızda bıraktığınıza dair bir muhasebe sarar sizi.
özdemir erdoğan şarkısıdır. duman güzel seslendirmiştir. (http://youtu.be/pmaxhwpiove)
beşikten ötesine gurbet denir.
çok zordur.evden ilk ayrılışımda babamla birlikte bir banka oturup hüngür hüngür ağladığımız durumdur.bunu takip eden 15 gün boyunca ağlamalarım tek başıma bilfiil devam etmiştir.