izmit – dertli sözlük
behçet aysan için de böyledir izmit...



kocaman bir yalnızlıktır izmit
denize doğru gittikçe büyüyen
saçak altlarındaki sessiz yağmur
ve vardiya düdüklerinde keder

kocaman bir yalnızlıktır izmit
solgun fotoğraflarda gülümseyen
kurumuş incir ağacı ve hatmi
hep işçi bıyıklarıyla terleyen

kocaman bir yalnızlıktır izmit
istasyon önlerinde sabah ağartısı
yürüyen telaş yarım kalmış şiir
terk edilmiş ölü martılar kıyısı

kocaman bir yalnızlıktır izmit
kayan bir yemeni uçuşan yıldız
sardunya saksılar kirli bir yüz
aylak rüzgar yüreğimin sokağında

kocaman bir yalnızlıktır izmit
gün gelir akar ince bir su gibi
havalanır ak güvercin çatılardan
konar ruşen hakkı'nın çınarına



ruhan odabaş'ın dizeleriyle
bu kent,
buğday tarlası bana.
denizimde balık,
dost meclisinde rakı kadehim,
bağımda üzüm, düğünümde kınam bu kent.
nefes gibi yaşamımda,
sevda gibi yüreğimde.
ellisinde doğum günüm,
öldüğümde mezar taşım, izmit;
seni seviyorum.