genellikle çocuğa aile tarafından verilen eğitim şeklinde algılanan durumdur. lakin aileye kimin terbiye vereceği konusu ise henüz açıklığa kavuşturulamamıştır.

aile terbiyesinden mahrum kalan çocuklar ergenlik çağına yaklaştıklarında genelde ebeveynlerin kafası dank eder ve "en iyisi biz bu çocuğu imam hatip'e gönderelim, bari orada adam olsun!..." derler onların vesileleriyle "artık imam hatip'lerde bozuldu!.." vb cümleleri yadırga(ya)mayız!..
(bkz:ağaç yaşken eğilir)