sözlükte hiç tanıdığı olmayan yazar – dertli sözlük
benim durumumdur.
yüzlerce yazardan hiç birini tanımamak,
hiç biriyle muhabbeti olmamaktır.
mesaj kutusundaki tek mesajın,
"yazarlığınız kabul edildi" mesajı olmasıdır.
ilkokul 5 e kadar birlikte okumuş öğrencilerin arasına okulun son ayı katılan utangaç çocuk olmak gibidir.
bazen iyi olan durumdur.

tanımlarınızı rahat rahat yazarsınız.
kimse size "sınava çalışmayıp sözlükte tanım girersen böyle olur tabi" demez.
bir arkadaşından esinlenip yazdığın hakkında hesap sorulmaz.
başlarda can sıkıcı olabilen durumdur.
ama zamanla alışılır ve umursanmaz, hatta öyle ki bu durum hoşa gitmeye başlar.

belki burdaki yazarlarla bir gün bir yerde karşılaşıcaz, kim bilir belki de tanışıyoruzdur zaten (*)
ama bunu hiç bi zaman bilemicez.. (*)

(bkz:ne önemi var)
içinde bulunduğum ancak herhangi bir rahatıszlık duymadığım durumdur, zira bir süre sonra girilen tanımlardan insanları tanımaya başlarsınız ve karşılıksız bir ilişki husule gelir. hakikatte olması gereken karşılıksız sevgiyi hatırlatır bu durum.
sözlük birbirini tanıyor mu ki, öyle bir durum mu var, kendimi dışlanmış hissettim şimdi.
yeni gelip lay lay lom entriler giren yazarlara aslında sözlükteki çoğu kişinin birbirini tanıdığı gerçeğini bildirmeye ve onları şöyle bir yutkundurup yerdeki parkeleri falan incelemeye başlamalarına vesile olan vak'adır.
özgürdür, kafasına göre takılır, istediğini eleştirip istediğine laf çarpıp etrafındakilerin anlamadığı dertlerini dile getirebilir. "yok benden duydun da yazdın bunu, yok sen şunu yazmakla bana laf mı çarptın" muhabbeti olmaz arkadaşlarıyla, ve işin en güzel yanı yazarlığından arkadaşlarının da haberi yoktur. gün boyu konuşulan en ilgi çekici cümleleri kendine aitmiş gibi yazabilir. (:
birbirini tanıyanlar nerden tanıyor acep? altın günü yapıyorlar da bizim mi haberimiz yok.
biz de sözlük yazarıyız, bizde yazıp çiziyoruz, dışlamayın bizi(*)(*)