efendim, olay şöyle gelişir:
cumhuriyetin ilk yıllarıdır ve hummalı çalışmalar arasında türkçeyi arapça kelimelerden arındırmakta vardır. bir ekip tarafından yapılan bu çalışma esnasında sözlük taranarak ilerlenir. sıra n harfinde "namus" kelimesine gelmiştir. bu kelimeyi arapçadır diyerek kullanılmayacaklar listesine alacaklardır ki, ekipten bilgisi ve ikna kabiliyetinin yanında hassasiyeti de olan birisi çıkar ve:
"namus kelimesi latince olup namosa kökünden gelmektedir" diye savunma yapar. muhtelemen yapılanla ilgili yeterli bilgisi olmayan ama ideolojik sebeple bu işi yapmakta olan diğerleri ikna olurlar. bu hamleyi yapan zât-ı şahane ise daha sonra yakınlarına bahsederken "çok şükür namusumuzu kurtardık" diye bahseder.
cumhuriyetin ilk yıllarıdır ve hummalı çalışmalar arasında türkçeyi arapça kelimelerden arındırmakta vardır. bir ekip tarafından yapılan bu çalışma esnasında sözlük taranarak ilerlenir. sıra n harfinde "namus" kelimesine gelmiştir. bu kelimeyi arapçadır diyerek kullanılmayacaklar listesine alacaklardır ki, ekipten bilgisi ve ikna kabiliyetinin yanında hassasiyeti de olan birisi çıkar ve:
"namus kelimesi latince olup namosa kökünden gelmektedir" diye savunma yapar. muhtelemen yapılanla ilgili yeterli bilgisi olmayan ama ideolojik sebeple bu işi yapmakta olan diğerleri ikna olurlar. bu hamleyi yapan zât-ı şahane ise daha sonra yakınlarına bahsederken "çok şükür namusumuzu kurtardık" diye bahseder.
