o kadar bekledim kitabın çıkmasını ama değmezmiş. maalouf'un en kötü kitabı. ölümcül kimlikler ve çivisi çıkmış dünyadaki düşüncelerini romana çevirmiş. farklı bir şey yok ve maalouf bu konuyu sürekli işlemesi kabak tadı verdi artık. ölümcül kimlikler'de gayet tutarlı ve güzel bir şekilde konuyu anlatmıştı zaten bunu romana çevirmesine gerek yoktu. bence bunun sebebi maalouf ülkesini terk ettiği için vicdan azabı çekiyor. bir nevi bu konuyu sürekli işleyerek ve özellikle bu romanı yazarak kendini aklama çabasına girmiş.
kitapta geçen arkadaş grubunda bizim memleketteki ; üniversitedeki arkadaş gruplarını, basındaki entelleri, aydınları gördüm resmen. lafa gelince mangalda kül bırakmayan delikanlı, dava adamları ama en ufak bir sorunda topukları kıçlarına vurarak kaçan, kaçacak olanları...ortalık süt liman oluncada geri dönüp yüksek perdeden ahkam kesmeye, akıl vermeye devam edecekler, ettilerde.
demek ki dünyanın her yerinde bu tipler aynı. maddi durumları iyi, üniversite eğitimi almış veya alıyor olanlar, fikirlerini aksiyona geçirmedikten sonra asalaktan, boş konuşmaktan öteye geçemiyorlar.
aydınım demekle aydın olunmuyor, tutunamayanım demekle olmuyor. bir fikrin adamı olmakla aksiyoneri olmak çok farklı.
ölümcül kimlikleri ve çivisi çımış dünyayı okuduktan sonra doğu'dan uzakta'yı okumanıza gerek yok.
maalouf'ta yazarken sıkılmış olmalı ki hikayenin sonu bağlanmamış, nerdeyse pat diye bitiyor.
kitapta geçen arkadaş grubunda bizim memleketteki ; üniversitedeki arkadaş gruplarını, basındaki entelleri, aydınları gördüm resmen. lafa gelince mangalda kül bırakmayan delikanlı, dava adamları ama en ufak bir sorunda topukları kıçlarına vurarak kaçan, kaçacak olanları...ortalık süt liman oluncada geri dönüp yüksek perdeden ahkam kesmeye, akıl vermeye devam edecekler, ettilerde.
demek ki dünyanın her yerinde bu tipler aynı. maddi durumları iyi, üniversite eğitimi almış veya alıyor olanlar, fikirlerini aksiyona geçirmedikten sonra asalaktan, boş konuşmaktan öteye geçemiyorlar.
aydınım demekle aydın olunmuyor, tutunamayanım demekle olmuyor. bir fikrin adamı olmakla aksiyoneri olmak çok farklı.
ölümcül kimlikleri ve çivisi çımış dünyayı okuduktan sonra doğu'dan uzakta'yı okumanıza gerek yok.
maalouf'ta yazarken sıkılmış olmalı ki hikayenin sonu bağlanmamış, nerdeyse pat diye bitiyor.
