edebiyat parçalamak

(i: edebi yazıyorum) havasında cümleler çizittirip: yüklemin nerede, öznenin nerede olduğu tam kestirilemeyen devrik cümlelerin havalarda uçuştuğu ifadeleri kapsamakta kanımca.
yani samimiyetten uzak, yapmacık bir hal üzere yapılan olsa gerek.

uzun cümleler kuran ama anlamsız uzun cümleler kuran kimselere söylenen söz oluyor genelde.
tanpınar'ların, kısakürek'lerin, safa'ların, karakoç'ların edebiyatı parçalayamayıp kitap okumayan adamlara, edebiyatı yararcasına parça parça ederek konuşanlara, böyle denmesi ne kadar da çelişki dolu.

bilmem gereken ama bilmediğim bir konuda birşeyler söylemem gerektiği zaman yaptığım şey misal;

yer:şantiye

-ahmet usta; yahu feseka bey belediyeden vidanjör gelcekti çağırdınızmı onu?

-feseka; şimdi vidanjör dediğimiz şey zaten bize batılıların bir dayatması değilmi ahmet ustam, mesela sen urfada köyünde çalışırken ırgatlık yaparken hiç aklına bir allahın günü vidanjör gelirmiydi bunlar kapitalizmin uydurmalarından başka birşey değil. birgün o özlediğimiz gün geldiğinde ahmet ustam sen o gün o vidanjörü geri dönmemek üzere tarihin sayfalarına gömeceksin. hatta o kutlu devrimi kapitalizmi ve onun bir tasması olan vidanjörü reddederek başlatacağız.

-???
- ehe
-çağırmadın dimi
-hemen çağırıyorum ustam
-bırak ben hallederim