suyun ayak sesi – dertli sözlük
annemin sessiz geceleri için!

kaşan şehrindenim
fena sayılmaz halim,
bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
i̇ğne ucu kadar da zevkim.
annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
dostlar, akan sudan daha iyi

ve allah, burada yakındadır,
şebboylar arasında, uzun çamın altında
suyun bilincinde,
bitkilerin kanununda.

ben müslümanım.
kıblem bir kırmızı güldür,
namazlığım bir pınar,
mührüm ışıktır,
ova seccadem.
penceremi titreştiren ışık ile abdest alırım.
namazımın içinden ay geçer, tayf geçer,
namazımın bütün zerreleri billurlaşır,
namaz kaybolur taş görünür,
rüzgâr, selvilerin üstünde ezan okuduğunda,
namaz kılarım ben.
otların tekbirinden sonra,
denizdeki dalganın kamedinden sonra
namaz kılarım.

kâbem su kıyısında,
kâbem akasyaların altındadır.
kâbem bir esinti gibi bahçeden bahçeye,
şehirden şehre gider.(*)

sohrab sepehri