insanın ilk önce kendisine; sonra da kendisi gibi yaratılmış olan "insan" kisvesine sahip yaratıklara karşı duyduğu derin öfke hissi, merhametin zıddı.
dünyadan çekip gitme isteği hissinin de eşlik ettiği durum durum bozukluğu.
(bkz:herşey karşılıklı)
zaman zaman herkes hissedebilir,sonra geçer,elbet birgün sevilmeye değer insanlar çıkar karşısına herkesin.
yunus'un "yaratılanı severim yaratadan ötürü" düsturuna tam tamına zıt bir düşüncedir..
ya kendine çok yanlış yapılmıştır, ya da başkasına yapılan çok yanlışlıklara şahitlik etmiştir. bu da onu insanlardan soğutmuştur. yine de tehlikeli bir durum insanlardan nefret etmek çünkü her insan bir değildir.
