iftar sonrası – dertli sözlük
hala kendini oruç gibi hissedersin.orucu açayım şunu yiyeceğim bunu yiyeceğim deyip yiyememek var.
iftar "sonrası" diye başlık açıp iftar "sofrası" tanımı girmek gibi hataların yapılmayacağı andır.
edit: bir zamanlar anlamlı bir tanımdı.
aile bireyleri yemeği fazla kaçırıp, fok balığı pozisyonunda bir bir çekyatlara yayılırlar. çay için ricalar başlar evin en zayıfı ve de küçüğünden.

- paşam şuradan benim çayı bir versene.
- anası kurban olsuuunn! anneye şu şekerliği bir uzatıver.
- ablasının gülü dolaptan bir su getir ablana.
huzur vaktidir. nefse karşı alınan galibiyet kornalara basarak kutlanır. zaman geçirilmeden huzura çıkılması gerekir zira teravih'e kadar olan süre pek az kalmıştır.
bi espri vardır bizim memleketimizde adamın biri ramazanda aç karnına önüne geleni almış almış derken semer görmüş onuda almış.burdada ramazanda çarşılarda espri konusu olmuştur eve giderken önüne geleni alanlar artık semer arıyorum onuda alıcam gidicem esprisini yaparlar.bizdede her akşam iftar sonrası aklına geleni eve dolduran abimle babama iyiki semer almamışsınız esprsi yapılır ve masadan çay bardağı eşliğinde bi kaçış başlar ve devamında akşam namazını kılan sodaya sarılır ayhh çok tıkındım yaa birden yüklenmeyeceksin oyhh hararet bastı vs. ile sodaalar içilir.en erken baba arabaya atlar cami cami gezer arada anneyide götürür anne ise genelde oğlu ile takılır atlar sevdiği camilere doğruu..evin kızı kıtlıktan çıkma hazırlanan masayı toplar,balkona kadar yayılmış olan tabakları bardakları makineye koyar.evleri toplar,ve huşu içinde namazının başına...
uzanmış kıvranıyorken, " o son tatlıyı, ekmegi (her neyse artık) yemiyecektim" cümlesi düşer ağızdan bazen.