şiir, bir nebze deliliktir. derdini doğrudan doğruya anlatmak varken neden dolaylı anlatımlara, süslü kelimelere ve duygusal derinliğe inmeye çalışırsın? mesela de ki ben âşık oldum ve acı çekiyorum. aşkı tadan bir insana bu kadar söylemen yeterli zaten. ama bunun yerine “bil ki rüveyda dediğimde sana yürüyor kelimeler” demek neden? bana ne rüveyda’dan veya kelimelerin yürümesinden. âşık oldum ve acı çekiyorum. i̇şte bu kadar. benim gibi aşkı bilmeyen bir insana sabaha kadar şiir okusan ne fayda?
fakat yine de itiraf etmeliyim ki hoşuma gidiyor.
fakat yine de itiraf etmeliyim ki hoşuma gidiyor.
