bahar ve kelebekler kitabının miras başlıklı hikayesinden.
i̇nsanın kendi nefsinden nefret etmesi kadar dünyada azap verici bir şey yoktur sanıyorum! yıllarca rollerine, yalanlarına aldandığımız bir arkadaştan “âdîliğini, alçaklığını sezince” hemen ayrılırız. aşkta da böyle... mâbut gibi taptığımız vücudun bir lekesini keşfedince birdenbire soğur, hatta ona düşman kesiliriz. fakat kendimize... ne yapabiliriz? hiç! ahlâk telâkkisinin ruhumuzda tutuşturduğu “iyilik, doğruluk, güzellik” ideali yavaş yavaş kararır. bu üç alevli eserin meşalesi sönünce artık karanlık bir çöle düşeriz. hayvanlaşırız. hâlbuki hayvanlık ne kederli bir yaşayıştır! mefhumsuz, gayesiz, muhabbetsiz, mukaddesatsız bir hayat! i̇yi yok, doğru yok, güzel yok...
i̇nsanın kendi nefsinden nefret etmesi kadar dünyada azap verici bir şey yoktur sanıyorum! yıllarca rollerine, yalanlarına aldandığımız bir arkadaştan “âdîliğini, alçaklığını sezince” hemen ayrılırız. aşkta da böyle... mâbut gibi taptığımız vücudun bir lekesini keşfedince birdenbire soğur, hatta ona düşman kesiliriz. fakat kendimize... ne yapabiliriz? hiç! ahlâk telâkkisinin ruhumuzda tutuşturduğu “iyilik, doğruluk, güzellik” ideali yavaş yavaş kararır. bu üç alevli eserin meşalesi sönünce artık karanlık bir çöle düşeriz. hayvanlaşırız. hâlbuki hayvanlık ne kederli bir yaşayıştır! mefhumsuz, gayesiz, muhabbetsiz, mukaddesatsız bir hayat! i̇yi yok, doğru yok, güzel yok...
