minimal öykü denemeleri – dertli sözlük
yatağında uzanıyordu.battaniyesini bütün vücudunu kapatacak ve hiç hava almayacak şekilde sarıp sarmalamıştı kendine.soluk alıp vermesiyle şimdilik ısınabiliyordu.yarın sabah ki ders aklına geldi.nasıl uyanacağım diye geçirdi içinden.çok yorulmuştu bütün gün.hem yarın tekrar marangozun yanına gitmesi gerekiyordu.yarın da derse giremezdi.bütün bunları düşünürken nefessiz kaldığını farketti ve kafasını battaniyenin altından dışarıya çıkarttı.odanın soğuk havası ciğerlerine dolmuştu.sonra tekrar girdi battaniyenin altına ve düşünceleriyle düşlere daldı.ertesi gün her zamanki gibi uyandıktan sonra odanın rutubetli tavanına bakınırken buldu kendini.sonra battaniyesini omuzlarına atıp yataktan çıktı.koridorun sonundaki saate doğru ağır adımlarla yürüdü.koridordan dönüp banyoya doğru ilerledi.aynadaki yenilgin yüze alaycı bir yabancı bakışı fırlattı.buz gibi suyla yüzünü yıkadı.sanki su ne kadar soğuk olursa yüzündeki,içindeki o bütün pişmanlık,sefillik ve yenilgi duygusu o kadar çabuk temizlenip suyla birlikte akıp gidecekti.musluğu kapattı ve gözlerini yere devirip banyodan çıktı.tekrar aynadaki yüzü görmeye cesareti yoktu.yüzünü kurulamadan dışarı attı kendisini.hava soğuk ve sertti dayanamayıp ceketinin koluyla yüzünü kuruladı.başı öne eğik,hızlı adımlarla sanki hiçbir şey görmek istemiyormuşçasına marangozun yolunu tuttu.