kalabalığın içinde biri var. bir çocuk. üstü başı toz içinde, saçları dağınık.
gözlerini uzakta bir noktaya dikmiş, çatık kaşlarıyla öylece dikiliyor. sırt döndüğü korkutulmuş insanlar, sıkılmış yumruk ve dişlerin alıcısı değil.
o, tahta atların ve uykudan önce masallarının adamı değil. ona düşen, bombaların gölgesinde yaşamak; intikam her an uyanık.
bin yıllık hesaplaşmalardan kalma nasır tutmuş elleri sıkıntıyla göğsünü sıvazlarken, dost bir el ansızın çıkagelip merhameti gönlüne kar gibi yağdırınca, sabırla biriktirdiği tüm o barutlarla karışıyor.
gözlerini uzakta bir noktaya dikmiş, çatık kaşlarıyla öylece dikiliyor. sırt döndüğü korkutulmuş insanlar, sıkılmış yumruk ve dişlerin alıcısı değil.
o, tahta atların ve uykudan önce masallarının adamı değil. ona düşen, bombaların gölgesinde yaşamak; intikam her an uyanık.
bin yıllık hesaplaşmalardan kalma nasır tutmuş elleri sıkıntıyla göğsünü sıvazlarken, dost bir el ansızın çıkagelip merhameti gönlüne kar gibi yağdırınca, sabırla biriktirdiği tüm o barutlarla karışıyor.
