kavram olarak müslümanlar tarafından bilhassa selefi radikal islamcı gruplar tarafından istismar ediliyor.
dinin kuralları tam bilinmeden, asrı saadet toplumunun yapısı bilinmeden şeriat denilen bir dava güdülüyor. şeriat devleti; dayatan, müslüman olmayanları yok eden-öldüren, zor kullanan faşist bir din ve devlet zannediliyor.
bu istismarın sonucunda da etki tepki yasası gereği, müslüman siyasetciler ılımlı islam gömleği giyiyorlar.
halbuki islam devlet yönetim rejimi ilgili bir dayatma yapmaz. çünkü rejim daha ziyade örf ile ilgilidir, yani toplumun yapısına uygun bir model seçilmelidir. efendimiz roma hükümdarına gönderdiği davet mektubunda 'islama gir, devletin yönetimine devam et' (ifade tam olarak 'islam peygamberi'nde var, ordan alıp daha sonra buraya yaarım inş.) yazmıştı.
ilave:
taha kılınç'a ait kısa bir iktibas:
şeriat kelimesi, onu savunduğunu ya da uyguladığını iddia eden insanlar tarafından öyle yersiz ve zamansız kullanılıyor ki, olan bu kavramın içeriğine oluyor. gittikçe siyasallaşan, bazı durumlarda dünyevi kavgaları örtmek için siper olarak da kullanılan şeriat, müslüman kardeşler türündeki yapılanmalar nedeniyle ''muhalefetteyken halkın gazını almak için dile getirilen ama iktidardayken unutulan'' bir masala dönüşüyor. onların karşıtları olan selefiler ve diğer 'aşırı' grupların elinde ise şeriat, ''kendileri gibi olmayan herkese karşı kullanılan bir kaba kuvvet'' halini alıyor. böylece şeriat'ın tam olarak ne olduğuna dair muazzam bir kafa karışıklığının yaşanması kaçınılmaz oluyor.
islam dünyasında yapılan en büyük yanlışlardan biri, şeriat'ın ''ilan edilen, dayatılan ve kabul ettirilen'' bir zorunluluk olduğu algısının yaratılması. tedricilik (yani toplumun derece derece dönüştürülmesi) prensibi görmezden gelindiğinden, dünyadaki şeriat pratiklerinde ''işte islam'ın önerdiği sistem tam da budur'' denilecek bir parlaklık da ortaya çıkmıyor.
(b: belki müslümanlar, şeriat'tan filan hiç söz etmeden, islam'ın vaz ettiği prensipleri yaşamayı ve hayatlarını buna göre dizayn etmeyi önceleseler, her şey çok daha kolay olur. belki o zaman, şeriat denilen şey, kendiliğinden geliverir. kim bilir.)
dinin kuralları tam bilinmeden, asrı saadet toplumunun yapısı bilinmeden şeriat denilen bir dava güdülüyor. şeriat devleti; dayatan, müslüman olmayanları yok eden-öldüren, zor kullanan faşist bir din ve devlet zannediliyor.
bu istismarın sonucunda da etki tepki yasası gereği, müslüman siyasetciler ılımlı islam gömleği giyiyorlar.
halbuki islam devlet yönetim rejimi ilgili bir dayatma yapmaz. çünkü rejim daha ziyade örf ile ilgilidir, yani toplumun yapısına uygun bir model seçilmelidir. efendimiz roma hükümdarına gönderdiği davet mektubunda 'islama gir, devletin yönetimine devam et' (ifade tam olarak 'islam peygamberi'nde var, ordan alıp daha sonra buraya yaarım inş.) yazmıştı.
ilave:
taha kılınç'a ait kısa bir iktibas:
şeriat kelimesi, onu savunduğunu ya da uyguladığını iddia eden insanlar tarafından öyle yersiz ve zamansız kullanılıyor ki, olan bu kavramın içeriğine oluyor. gittikçe siyasallaşan, bazı durumlarda dünyevi kavgaları örtmek için siper olarak da kullanılan şeriat, müslüman kardeşler türündeki yapılanmalar nedeniyle ''muhalefetteyken halkın gazını almak için dile getirilen ama iktidardayken unutulan'' bir masala dönüşüyor. onların karşıtları olan selefiler ve diğer 'aşırı' grupların elinde ise şeriat, ''kendileri gibi olmayan herkese karşı kullanılan bir kaba kuvvet'' halini alıyor. böylece şeriat'ın tam olarak ne olduğuna dair muazzam bir kafa karışıklığının yaşanması kaçınılmaz oluyor.
islam dünyasında yapılan en büyük yanlışlardan biri, şeriat'ın ''ilan edilen, dayatılan ve kabul ettirilen'' bir zorunluluk olduğu algısının yaratılması. tedricilik (yani toplumun derece derece dönüştürülmesi) prensibi görmezden gelindiğinden, dünyadaki şeriat pratiklerinde ''işte islam'ın önerdiği sistem tam da budur'' denilecek bir parlaklık da ortaya çıkmıyor.
(b: belki müslümanlar, şeriat'tan filan hiç söz etmeden, islam'ın vaz ettiği prensipleri yaşamayı ve hayatlarını buna göre dizayn etmeyi önceleseler, her şey çok daha kolay olur. belki o zaman, şeriat denilen şey, kendiliğinden geliverir. kim bilir.)
