küçüklüğümden beri faaliyetlerine katıldığım yönetim kadrosundan hocalığa, sosyal medyadan okul ziyaretlerine kadar birçok faaliyetinde gönüllü olarak bulunduğum bir dernek. bir dernek diyorum çünkü artık anlam yüklemiyorum. önceden agd fedaisi idim şimdi kıyasıya eleştirip vaktimin çoğunu orada geçiren biri oldum. o şube toplantılardan, divanlardan, bitmeyen alkışlardan bıktım. bir toplantı için anadolu yakasının bir ucundan avrupa yakasının bir ucuna beni sürükleyip adına cihad diyemezsiniz. toplantı da toplantı olsa bari, oriflame toplantıları tadında geçiyor. i̇lçede hoca olarak kalmak daha iyi. hatta hoca bile değil gençlerle oturup çay içip muhabbet etmek, proje yazıp vakfa sunmak sonra hayatına bakmak iyi. aksi halde özel hayat diye bir şey kalmıyor.
