türkiye'de halk nezdinde tabir olarak bile yok!
" müttefekkir,şartların zorlayarak doğurduğu bir vicdandır.aşırı refah içindeki toplumlar da karnını doyurma derdinde ki milletler de düşünür çıkaramaz.çilesi çekilmeyen bir halin kali(sözü) olmaz" (alıntıdır) islam ülkelerinin nefesini kesen sorunların yoğunluğu arttıkça mütefekkirlerin ortaya çıkma ihtimali de artacaktır. yüzyılda bir tane çıkarsa mütefekkir o milletin düşünce onurunu kurtaracaktır. bu zihne sahip olan kişiler insanlığın önüne yeni bir ufuk açma emanetini üstlenmişlerdir.özellikle yaşadığımız dönemde bunalımların, kaosların girdabında müslüman mütefekkire olan ihtiyaç oldukça fazladır.
ihtiyaç duyduğumuz bir zamanda yokluğunu hissettiğimiz tefekkür ehli. mütefekkir kıtlığı yaşadığımız bir çağda müslümanların ufkunu açacak yeni bir dünya tasviri oluşturacak, yeni bir dünyanın varlığını ve sınırlarını çizecek bir mütefekkire ihtiyacı var. bir zamanlar bir şeyler yazılmış, çizilmiş ama hepsi üstünkörü, konuya yüzeysel bakan analizler içeren bir vaziyette. derinlemesine, konuyu her yönüyle irdeleyecek bir mütefekkir. zor ama gerçek bir mütefekkir zor zamanların adamıdır.
muhibbanı salih mirzabeyoğlu'ndan bahsederlerken kullanırlar.
mütefekkir dedikleri zaman anlayınız ki mevzubahis zat mirzabeyoğlu'dur.
mütefekkir dedikleri zaman anlayınız ki mevzubahis zat mirzabeyoğlu'dur.
tefekkür fiilini icra eden insandır. düşünmeyi, varlığa indirgemeden hayat nizamı haline getiren insandır. tefekkür, kainatı zihinde temaşa etmektir. kainatı zihninde temaşa eden insan, hakiki varlığın kudretini görür. bu varlık allah'tır. allah'ın kudretini zihninde gören insanda artık kavram ve terimlerin manaları zihninde tam olarak oluşmuştur. terim ve kavramların sahte manalarını esas manaya çevirir. manasızlıktan uzaklaşıp, mana alemine dalar.
ciddi manada fikir işçisidir.
cemil meriç'e göre bunlar toplumun üvey evladlarıdır.
goethe ise şöyle der: "i̇nsanlar hayatlarında bir kere büluğ ızdırabı çekerler. halbuki dehanın çocukları sık sık.."
cemil meriç'e göre bunlar toplumun üvey evladlarıdır.
goethe ise şöyle der: "i̇nsanlar hayatlarında bir kere büluğ ızdırabı çekerler. halbuki dehanın çocukları sık sık.."
