ilkokuldan akılda kalan cümleler

öğenildiği vakitlerde kimi zaman ne anlama dahi geldiği küçük bünyelerce anlaşılmayan ama birşekilde ezberlenilmiş kafalara kazınmış cümlelerdir.
*aile toplumun en küçük yapı taşıdır.
*babası ali rıza bey ve annesi zübeyde hanımdır.
*küçük mustafa mahalle mektebinden sonra babasının isteği üzerine şemsi efendi mektebine geçti.
gibi.

türküm doğruyum.çalışkanım.
bunu neden dediğimizi hiç anlamış değilim. çalışmadığım zamanlarda neden çalışkanım dediğimi hep düşünmüşümdür. hatta bazen de kızdığım vakitler olurdu neden yalan söyletiyor öğretmenlerimiz bize diye. çalışkan olmayanların söylemesine daha da çok kızardım ya neyse çocukluk. bilinç altıma hep yalan bir söz olarak işlemiştir.

(bkz:yok yazılmak)

atatürk yoktu
düşmanlar çoktu
atatürk geldi
düşmanı yendi.
-
ey büyük atatürk
açtığın yolda
gösterdiğin hedefe
durmadan yürüyeceğime and içerim.
varlığım
türk varlığına armağan olsun

ne mutlu türküm diyene

(bkz:atatürk temalı çocuk şiirleri)

'bugün 23 nisan neşe doluyor insan...'

'yıl 1919
mayısın 19u...'

ali topu tut, tut ali tut.

this is a pencil. neden illa pencil?

ali ata bak... o kadar düşündüm aklıma gelmedi bundan başka... (*)

ama o da benim saçımı çekti.

mühendise yine çok başarılısın.:):):):):):)(bkz:okul birincisi olmak)

boş teneke çok ses çıkarır.çalışkanlar sırası.