hayır diyememek

yumuşak huylu insanların başının belaya girmesine sebep olan bir huydur. iyidir vesselamlakin kötü yanları da vardır. her hayırda bir şey vardır sözünün akla getirir! bu insanlar pek sinirlenemezler de ama hayır diyemedikleri için kendilerinden taviz verirler çoğu vakit.

hayır diyememek hep insanın kendi kesesinden yemesine sebep olur, zor bir durum insanın kendisi için, yeri gelince hayır da evet de diyebilmeli insan. hem sonra sizin bu yumuşak başlılığınıza alışan insanlar,sizden bir çıkış gördükleri zaman size ters ters bakabilmekteler. az bir baş kaldırsanız zaten o vakte kadar hiç bir dediğini yapmamışsınızdır onların.tabi yine suç bizim, biz alıştırdık onları "olur", "peki"," tamam"larla dinlemeye.

bundan sonra alayınıza "hayır" benden. çözdüm olayı.

evet demek kadar normal bir olaydır. insan kendini açıklama yapmak zorunda hissediyor, hayır derken neredeyse özür dileyecek kadar utanıyor. tamam karşı tarafı kırmayalım evet diyelim de sonra daha fazla baş ağrıtmaz mı bu onaylama? ilerde o kişiyi daha fazla kırabilecek sonuçları doğurabilir bu isteksiz evet deyişler.en mantıklısı uygun bir dille "hayır" diyebilmeyi öğrenmek.

zulmü her kabul ediş daha büyüğünü doğurur. taviz tavizi doğurur. masaya yumruğu vurmanın vakti gelmiştir. "evet" diyebilmek için bile öncelikle hayır demelisin.

özgüven eksikliği mi yoksa kaybetme korkusu mu? hayır diyemediğiniz kişiye göre cevabı da değişen durum. her iki hâlde de kötü. azalıyor azalıyor sonra bitiyorsunuz.