yazarların sevdiği satırlar

derinlemesine hasta bir topluma uyum sağlamak bir sağlık ölçütü değildir.

yâ i̇lahî kalbe inzâl eyle fikrün lezzetin
gayrı şeyden çekmesin gönül tefekkür zahmetin
-ümmî sinan-
allah'ım, daima sen'in fikrinde olmayı şu kalbime yerleştir de gönlüm sen'den başka şeyler düşünme zahmetinden kurtuluversin. (âmin)

jung'un çok sevdiğim bir sözü: "bilim plajdaki tüm çakıl taşlarının ortalama büyüklüğünü hesaplayabilir,
ama belki de o plajda o büyüklükte tek bir taş yoktur.”

cemşid'in kadehi'ni bulayım diye
dünyayı baştan başa katettim.
bir gün dahi dinlenmedim
bir gece dahi uyumadım.

ne zaman ki şeyhimden cemşid'in kadehi
aslında nedir, ne değildir öğrendim
onun cihanın özü olduğunu bildim
o zaman dedim ki o kadeh: bizzat benim

kalbim yıllarca cemşid'in kadehini
hep dışarılarda arayıp durmuş
meğer başka yerlerde aradığını
hep kendi içinde taşıyormuş
ruzbihân-ı şirazi

cemşid'in kadehi: eski bir fars efsanesine dayanır ve orada kutsal kase olarak geçer. i̇ran destanına bu şekilde çevrilmiştir.
bu efsanevi kralın kadehinde bütün dünyanın aydınlığı toplanmıştı, o yüzden de bu kadehin içine bakınca dünyanın ve insanlığın tüm tarihinin geçmişi, şimdisi ve geleceği seyredilebilirdi.

(bkz:yazarların sevdiği sadırlar)

kurban bayramı da geldi sayılır. aslında bi satır çok iyi olabilir sözlük. daha önce lazoğlu bıçaklarını övmüştüm. bir satır da bakayım bari. bu pazarı pek bilmiyorum.

ne yazık ki geyikler öğretemiyor kaplumbağalara tez canlılığı.

müslüman yürekler bilirim daha kızdı mı cehennem kesilir , sevdi mi cennet

ruhun üstün hali, aklın isyan ettiğine bile boyun eğmektir. ve aklın en alçak hali, ruhun boyun eğdiğine karşı isyan etmektir.

kahrolsun, kahrolmamış, kahrolması gereken, kahrolasıca şeyler.