ilk akımı kendisine tepki olarak çıkmış akımlardır.
türk edebiyatı'nın giderek daralmasına ve kıymetini yitirmesine sebep olan oluşumlardır.
divan edebiyatı dünyanın sayılı edebiyatları arasında iken, divan edebiyatı'nı hiçe sayıp manasız üç-beş kelimeyi bir araya getirdikten sonra yazdıklarını şiir veya nesir olarak okutan insanlar dahi bir edebi akım oluşturmuştur. (*)
divan edebiyatında belli bir ahenk söz konusu iken, kulaklara hoş gelen bir sada var iken bu edebiyatı ortadan kaldırmak için türlü entrikalar dönmüş ve artık günümüzde hatırı sayılır birkaç edebiyatçı dışında bu edebiyatı canlandıran kimse kalmamıştır. bunun en önemli sebebi;
1-osmanlı düşmanlığı
2-son dönem edebiyatçılarının dile olan hakimiyet konusundaki beceriksizlikleri.
3-batıdan gelen edebi akımları benimseme gayreti.
olarak sıralanabilir.
divan edebiyatı ile modern türk edebiyatı arasındaki fark şu şekilde anlaşılabilir:
"bir elinize fuzuli'nin su kasidesi'ni alın.diğer elinize orhan veli'nin i̇stanbul'u dinliyorum şiirini alın.ahenk yönünden, güzellik ve zerafet farkı değerlendirin."
1925-1960 arası dönemde iki kelimeyi bile bir araya getiremeyen insanlara edebiyatçı denilmiş, şiirleri ve nesirleri baştacı edilmiş, meşhur edilmiş adları altın harflerle yazılmıştır. ama ne yazık ki bir fuzuli hala anlaşılamamış, bir değer olarak insanlara tanıtılamamıştır.
tanzimattan başlayan ve halen devam eden bu edebiyatı cüceleştirme işlemi, bize kendi kültürümüzü ulaşılamaz bir değer gösterme yada çağlar ötesinde kalmış bir değer olarak bizlere inandırma gayretinin ürünüdür. avrupa'da edebi akımlar edebiyatı sürekli geliştirme daha ahenkli hale, daha ruha hitap eder hale getirme gayreti içinde iken, bizdeki edebi akımlar birer edebiyat ucubesi yapma gayreti içindedir. bunun esas nedeni kendi üst kültürümüzde vazgeçip, batının alt kültürünü benimsediğimizden kaynaklanmaktadır. bu edebi manada da bu şekilde olmuştur.
işin acı olan tarafı ise bu edebi akımlar yüzünden edebiyata olan bakış açımız yozlaşmıştır ve artık edebi manada şair ve yazar yetiştiremiyoruz. günümüzde şair ve yazar olarak kabul edilen birçok isim olsa da bir divan edebiyatı şairi yanında kocaman bir hiç hükmündedir.
