kendi eğitim hayatım boyunca maalesef hakkını vererek yapıldığını görmediğim meslek. i̇llaki bir yerlerde bu işi doğru düzgün yapanlar, öğrencileri anlayıp yol göstermeye çalışan ve çağın farkında olup sahip olduğu mesleğin gücünü idrak edenler vardır ama nedense zamanında bize hep:salçalı ekmeği kötüleyen, kahvaltıda yemememizi öğütleyen, bunun yerine kahvaltıda sakatat, ciğer gibi şeyler yememizi söyleyen bunlardan da ileriye gidememiş, empatiden yoksun meslek sahipleri denk geldi. keşke diyorum zamanında gidip bir kavanoz kahvaltılık salça hediye etseydim de biraz utansaydı. belki de kahvaltıda salçayı ekmeğine sürerken kenardaki ciğerleri ona melül melül bakar, en azından okula gelmeden önceki öğün öğrencileriyle midesine aynı şey girmiş olup onları biraz olsun anlardı. ve mesleğe dair yapılabilecek ne kadar çok şey olduğu aklına dank edebilirdi kim bilir...(*)
pdr'de urfa ekolünün olduğunu öğrenmemize vesile olan başlık. güne ciğer+soğan salatası ile başlayan adamda sıkıntı stres olur mu hiç?..
nefret ettiğim meslek. bunu okuyan bir arkadaşım tüm sülalemizi yönetmeye kalkıştı. bizim psikolojimizi düzeltecekmiş. hadi oradan sen ilk önce kendini düzelt, dört yıl üniversite okuyup kendisini alim görenlerden bıktım artık. en son verdiği tavsiyeye, "sizin alanın kurucusu gelsin uymuyorum ulan" diye haykırmıştım.
