insanı günün birinde dolmuş şoförlüğüne teşvik edecek tehlikeli alışkanlık.
başına gelecekleri düşündüğünde güne 1-0 önde başlamak diyebilirim.şöyle ki; yaşayacağın darbelerden önce depresyonuna girip çıkıyorsun, hissene düşen üzülme miktarını yaşayıp geçiyorsun. sonra karşına çıkan sorunlarla dalga geçip bırakıyorsun.yada sorunlar seninle dalga geçip seni bırakıyor bilemedim.
memuriyetin ilk yıllarında her sabah odamızda sabahçı kahvesi şarkısını dinlerdim.
(bkz:cevizlibağ dolmuşu)
