oturduğum semtte(eğitim seviyesi çok yüksek olmayan kendi halinde küçük bi semte)en büyük kitapçıya kitap imzalamaya gelmişti,pek bi kalabalık yok kitaplarını okumuş sohbetlerini dinlemiş teyzeler gelmiş sağolsun,öyle samimiler ki görünce gözleri doluyo heyecandan konuşamıyolar,senai demirci ise allahın isimlerinden bahsediyo anlamarından...ayak ayaküstünde sandalyeye yaslanmış rahat havadan sudan muhabbet eder gibi..teyzeler saygıdan nasıl davranacağını şaşıyo,içim acıdı.
böyle bi anı,paylaşayım dedim,aslında içimdeki seslerden biri paylaşma bu nahoş anıyı dedi ama yine de paylaştım.