ramazanda ortalık yerde yiyip içmek

sadece ateistlik bir olay değildir.
toplumumuzda insanlıktan nasibini almamış kısımlar yolun ortasında yemenin, içmenin bir mahsuru olamayacağını bilmeden oksijen israfına devam etmektedirler.
onca oruçlu insan varken, onların saygısı tatile çıkmış.

geçen sene ki ramazan'da ateist bir arkadaşımın evimde misafir olup, ailemle beraber sahur etmesine ve iftar saatine kadar oruç olmasa bile ağzına zerre miktarı bir şey sürmemesi ile ateistlik ile alakası olamadığına, tam aksine, insanı hayvandan ayıran en güzel özellik olan "saygi" ile alakalı olduğu kanısına vardığım olaydır.

bu ramazan ateist bir grubun başlattığı eylem. ebu cehil ölmedi yaşıyor...