çok üzülerek söylüyorum ki bencilim. i̇nsanlarla mekan arkadaşlığı yaptıktan sonra iletişimimi sürdürmeyi pek sevmiyorum. beni arayanlara dönüyorum. bir derdim olduğunda birilerini arıyorum ya da canım isterse. bununla birlikte bana istedikleri anda ulaşmalarına izin vermem. bunu özel alanıma yapılmış bir müdahale gibi algılarım. uzun süreli arkadaşlığım olmadı, hepsi de benim yüzümden bitti. biten arkadaşlıklarım beni üzmüyor. hemen başka biriyle arkadaş olurum. ortalama bir insanım. ortalamanın üzerinde değer gördüğümde karşı tarafın benden çıkarı olduğunu düşünürüm. hastalıklı bir yapım var biliyorum. elimde olsa kendimi çöpe atardım. ama bi o kadar da kendimi seviyorum. i̇nşaallah değişirim.
