dertli itiraf

pek itiraf gibi olmasa da bulunduğum yerde i̇ran, azerbaycan, ermenistan ve rusya radyolarını dinleyebiliyorum. mesela bugün iran radyosunda hümayun şeceryan vardı. ondan muğam dinledikten sonra azeri radyosunda könül xasiyeva çıktı... müthişti.

detaylara takılıp esası kaçırmak küçüklükten beri bende marazi bir hal almıştır. hayatın basit olduğu düşüncesi bana ağır gelmiş, hiç kabul edememişimdir.

11-12 yaşında yer çekimini ilk defa öğrenmiştim. yani evdeki saate mütemadiyen baktığım, yelkovanın akrebi döndürdüğünü düşündüğüm zamanlara denk geliyor. saatin doğruyu gösteremeyeceğine inanmıştım. çünkü yelkovan her aşağıya doğru indiğinde yer çekiminin etkisine giriyor ve yukarıdaki gibi rahat hareket edemiyordu. her gün oturur bakar ve saniyeleri kovalar, kendi kendimi haklı çıkarırdım. 18-19 yaşında bu düşünceden vazgeçmem gerektiğini anladım. bunun gibi yüzlerce uçuk fikir...

bu tür şeyler beni farklı bir zeka kategorisine mi sokuyor, yoksa düpedüz aptallık mı hiç takdir edemedim. belki bir gün bu sırra da ererim.

eğer çok yorgun değilsem bir şeyler okumadan uyuyamam. özellikle sabah namazlarından sonra eğer hikaye, roman tarzı bir şey okursam uyuyunca genellikle okuduğum kısımlarla ilgili rüyalar görüyorum. bedava sinema keyfi :)

bir de erken kalkmam gereken bir işim olur da uykum gelmezse diyanet ansiklopedisinin uzun maddelerini okurum. garantili bir yöntem, hiç şaşmaz, madde bitmeden uykum gelir. bu ansiklopedi maddelerinin anlatım üslubu ile ilgili olumlu bir şey mi yoksa olumsuz mu ona karar veremiyorum :)

selam! anne olacağım için çok mutluyum ama bu süreçte sağlığım çok etkilendi. duaya ihtiyacım olduğunu yazmak istedim sözlük.