dostluk – dertli sözlük
rasim özdenören'in ben ve hayat ve ölüm isimli eserinde paylaşılası bir tespit arzettiği hal:

--- iktibas ---

dostluk, gelişigüzel bir arkadaşlık değil. dostluk bir arkadaşla sıklıkla görüşmüş olmakla da oluşmuyor. i̇nsanın sabah akşam birlikte olduğu niceleri vardır ki, onlarla ilişkileri, bırakınız dostluğu, arkadaşlık düzeyine bile çıkmayabilir; sadece bir tanışıklık çerçevesinde kalabilir. öte yandan dost insanlar, birbirleriyle akşam sabah birlikte olamasalar bile, insan, işte o kritik anda dostunu yanında görmek ister. çünkü o şeyi yalnızca onunla paylaşabileceğini hisseder. kimselere söyleyemediği o şeyi, bilir ki yalnızca ona söyleyebilecektir. çünkü yalnızca o, kendini anlayabilecektir. öyle hissediyorum ki, insan yalnızca dost bildiği kimse tarafından yanlış anlaşılamayacağından emin olur. i̇nsanı, yalnızca dostu dosdoğru anlayabilir.eğer birisi hakkında, acaba benim bu durumumu anlayabilir mi, diye aklımızdan geçiriyorsak, bu o kimsenin henüz bizim dostluk çerçevemizin içinde bir yeri olmadığına delalet etmelidir. çünkü insan ancak dost bildiği kimseye karşı sansürsüz konuşabilir; ancak ona açılabilir ve ancak ondan destek sağlayabileceğine güvenebilir.

--- iktibas ---