bazen bir filmi izlediğim an çok beğenmem; ama aradan biraz zaman geçince, film hakkında hoş düşünceler belirir zihnimde. bu filmi de çıktığımda beğenmediğim için, o gün yorumlamak yerine, biraz vakit geçsin dedim.
bir şair'in biyografisinden esinlenilmiş; bu sebeple film şiirsel bir tınıya sahip. konusu ve konunun işlenişi itibariyle "aman aman" bir durum da mevcut değil. oyunculuklarda da yılmaz erdoğan girdiği "pis herif" modunu gayet pis biçimde yerine getirmiş, harici diğer oyuncularda sırıtan bir durum olmadığı gibi, sırıtmaya neden olacak bir rol de yoktu açıkçası.
filmde dikkati çeken üç tane olumlu husus var, birincisi görüntü yönetmeninin performansı: adam hakikaten işinin hakkını vermiş, hem çekimleri hem çekim açılarıyla oldukça harika kareler izlemeniz mümkün. ikincisi yılmaz erdoğan'ın oyunculuğu, son olarak da sayısı az da olsa kullanılan müzikler.
bunun dışında filmde "ne gereği vardı bu kadar gözümüze sokmanın?" türünden müstehcenlik mevcuttu ki bu filmin en büyük kaybı olmuş.
hoş monica belucci ne diye oynamış filmde, anlamış da olduk gerçi.
sır'ın film çıkışı yaptığı, "bahman ghobadi türk insanını tanımamış. eğer tanıyıp işini bilseydi fragmana şu müstehcen sahnelerden bir iki tanesini yapıştırırdı" dedi, kesinlikle katılıyorum; bu durumda hem kendisinin seyirci sayısı artardı hem de biz bu film yerine başka bir filme giderdik.
son olarak belirtmeden geçemeyeğim bir husus da, eğer monica bellucci'nin rolü seslendirilmemişse, cidden çok sağlam farsça konuşabiliyor imiş. okuduğu şiirlerde bunu net şekilde görebildik.
bir şair'in biyografisinden esinlenilmiş; bu sebeple film şiirsel bir tınıya sahip. konusu ve konunun işlenişi itibariyle "aman aman" bir durum da mevcut değil. oyunculuklarda da yılmaz erdoğan girdiği "pis herif" modunu gayet pis biçimde yerine getirmiş, harici diğer oyuncularda sırıtan bir durum olmadığı gibi, sırıtmaya neden olacak bir rol de yoktu açıkçası.
filmde dikkati çeken üç tane olumlu husus var, birincisi görüntü yönetmeninin performansı: adam hakikaten işinin hakkını vermiş, hem çekimleri hem çekim açılarıyla oldukça harika kareler izlemeniz mümkün. ikincisi yılmaz erdoğan'ın oyunculuğu, son olarak da sayısı az da olsa kullanılan müzikler.
bunun dışında filmde "ne gereği vardı bu kadar gözümüze sokmanın?" türünden müstehcenlik mevcuttu ki bu filmin en büyük kaybı olmuş.
hoş monica belucci ne diye oynamış filmde, anlamış da olduk gerçi.
sır'ın film çıkışı yaptığı, "bahman ghobadi türk insanını tanımamış. eğer tanıyıp işini bilseydi fragmana şu müstehcen sahnelerden bir iki tanesini yapıştırırdı" dedi, kesinlikle katılıyorum; bu durumda hem kendisinin seyirci sayısı artardı hem de biz bu film yerine başka bir filme giderdik.
son olarak belirtmeden geçemeyeğim bir husus da, eğer monica bellucci'nin rolü seslendirilmemişse, cidden çok sağlam farsça konuşabiliyor imiş. okuduğu şiirlerde bunu net şekilde görebildik.
