at – dertli sözlük
(vurgula: hz.süleyman ve atlar)
hani ona akşama yakın, bir ayağını tırnağı üstüne diken, öbür üç ayağıyla toprağı kazıyan, yağız atlar sunulmuştu. o da demişti ki: "gerçekten ben, mal (veya at) sevgisini rabbimi zikretmekten dolayı tercih ettim." sonunda bu atlar (koştular ve toz) perdesinin arkasına saklandılar."
(sad suresi, 31-32)

onları bana geri getirin" (dedi). sonra (onların) bacaklarını ve boyunlarını okşamaya başladı.
(sad suresi, 33)

hz. süleyman atlara duyduğu sevgi ile rabbine tevekkül ediyordu.. (*)