fakir edebiyatı – dertli sözlük
allah kuran'da, ''yâ eyyuhen nâsu entumul fukarâu ilâllâh'' buyuruyor, hal böyle iken buna yanlış denemez.
allah'ın verdiği nimetleri üzerimizde taşımak da buna ters bir durum değil ki? fakirlik de eziklik değil. paçavra kıyafetle dolaşan da yok.
en zengin adam da bu manada fakirdir.

gayrısı kişisel yorumdur. birilerini tekfir etmediğimiz sürece sakıncası yok.

kaldı ki itiraz ettiğim nokta da bu değil. kişinin kendisinden bahsederken fakir demesi ne kadar doğru ne kadar yanlış, tartışılabilir. mesela ben hiç kullanmam. hatta şöyle söyleyeyim, kullandığına şahit olduğum insanların çok azında (birkaçında) o manayı gördüm. o birkaç kişi de çok nadir kullanırlar bu uslubu.
bu bağlamda kullanımının hoş olmadığı ile ilgili düşünceler de kabul edilebilir. katılıyorum.

en başından beri itiraz ettiğim noktalar şunlardır:

-bir zümrenin uslubu eleştirilirken (eleştirilemez demiyorum) o uslubun manasını bilmeliyiz. (mesela fakir düşünen manasına geliyor gibi yaklaşımlar..) yani yorumumuz bilgiye dayanacak.

bunun haricindeki bilgiye dayanan bütün fikirlere (birileri tekfir edilmeği ve yorumlar hakkı arama amacında olduğu sürece) -katılırım, katılmam o ayrı- saygı göstermek zorundayım.

ilave:
fakir'in anlamının türkçede artık tamamıyla yoksulluk manasına geldiği de doğrudur. doğru manada kullanımı ve kullananı belki de bu yüzden azaldı.