haddini bilmek üzerine bir anne hikayesi:
buğday hacca gidiyormuş, yerine arpayı vekil bırakmış. o zamanlar hac yolu üç dört ay sürdüğünden, arpa sormaya başlamış:
- ekmek olayım mı buğday kardeş?
- tabii... tabii, görevin bu zaten.
- bulgur olayım mı?
- bilmem ki. olmaz ama isteyen olursa ol.
- peki yufka ya da börek olayım mı?
- eh pek yakışmaz ama... zorda kalırsın ol bari.
arpa, sorduklarına olumlu yanıt almanın baş dönmesiyle, heyecanla:
- peki buğday kardeş, demiş, baklava da olayım mı?
sabrı tükenivermiş buğdayın:
- yoo... demiş. haddini bil, fazla açılma yırtılırsın.
buğday hacca gidiyormuş, yerine arpayı vekil bırakmış. o zamanlar hac yolu üç dört ay sürdüğünden, arpa sormaya başlamış:
- ekmek olayım mı buğday kardeş?
- tabii... tabii, görevin bu zaten.
- bulgur olayım mı?
- bilmem ki. olmaz ama isteyen olursa ol.
- peki yufka ya da börek olayım mı?
- eh pek yakışmaz ama... zorda kalırsın ol bari.
arpa, sorduklarına olumlu yanıt almanın baş dönmesiyle, heyecanla:
- peki buğday kardeş, demiş, baklava da olayım mı?
sabrı tükenivermiş buğdayın:
- yoo... demiş. haddini bil, fazla açılma yırtılırsın.
