geniş türk kitleleri acılarını bağırlarına basıp pkk’yla müzakere yapılmasını da, dağdan inen pkk’lıların affedilmesini de, hatta öcalan’ın ev hapsine alınmasını, i̇ki yıldır bölgede olup biten birçok şeyi; okulların yakılmasını, lice “direnişlerini”, karakol eylemlerini, korucu ölümlerini bile sineye çektiler; sustular.
peki sonuçta ne oldu?
karşılarında yine yakıp yıkan, kan döken, şehirlerini cehenneme çeviren, ankara’nın düşmesinden söz eden bir örgüt buldular. sanki hiçbir şey olmamış, hiçbir şey değişmemişti. 30 yıl kan döken örgüt aynı kin, aynı öfke, aynı düşmanlıkla yine karşılarına dikilmişti.
çözüm süreci kürt terörünün barış-çözüm-demokrasi gibi yollarla bitmeyeceğinin deneyrek görüldüğü bir tarihsel süreçtir.
peki sonuçta ne oldu?
karşılarında yine yakıp yıkan, kan döken, şehirlerini cehenneme çeviren, ankara’nın düşmesinden söz eden bir örgüt buldular. sanki hiçbir şey olmamış, hiçbir şey değişmemişti. 30 yıl kan döken örgüt aynı kin, aynı öfke, aynı düşmanlıkla yine karşılarına dikilmişti.
çözüm süreci kürt terörünün barış-çözüm-demokrasi gibi yollarla bitmeyeceğinin deneyrek görüldüğü bir tarihsel süreçtir.
