ah bir uyuyabilsem uyuyabilsem uyuyabilsem bir

şairin uykusuna seslenişidir. rembo'nun mu, hakan kalkan'ın mıydı, hatırlayamadım.

ashabı kehf kıssasını her okuduğunda, dinlediğinde derinden bir ah çeken insan sözü.

depresyonun dibine vurmuş, gözleri fal taşı gibi açıldıkça; uyuyup tekrar uyanmamaya meyletmiş, uzun bir müddet uyuduğunda tekrar uyanınca her şeyin hallolmuş olacağına dair bir yanılsamaya düşmüş, mücadeleden kaçan depresif şahıs cümlesidir.

uyuma uyan, kaldır başını kan uykulardan (bu sözü pamukoğlu'ndan alıntıladım galiba.)

hastalık ve depresyonla alakası olmayan ve çok çalışmakla ilgili bir dizedir. gerçekliğin kapladığı geniş alandan, yorgunlukla da beraber uykuya geçmek isteyen kişinin sözüdür. çıktığı yerden öyle çıkmıştır en azından.

sözün nereden çıktığı değil muhatabının ne anladığı önemlidir düsturunun sözlüğün şekillenmesinde etken olduğunu ispat eden söz öbeği.

ah bir uyuyabilsem derken gözünün tavanda bir noktaya saplanıp kalması ve ne yastığa ne de yorgana hal anlatılamaması durumudur.