sokak ortasında çığırası geliyor insanın bazen ya hani, "fi sebilillah!" diye. hah işte, öyle zamanlar için sözüm ona pikniklerden öte; olimposa, dağlara çıkıp da "bende böyle birşey de vardı ya" demek isteyen, derdini anlatamadığı zamanlarda kendine "oh be" dedirtecek kafesli delikler bulan. (*)
