çocuğumuza islamiyeti yaşatmak, camilerdeki manevi hazzı ve havayı tattırmak istiyoruz. bu çok güzel bir niyettir. fakat bunu yaparken başkalarına eziyet vermemeliyiz. camilerin bir adabı, ağırlığı vardır. yaşlı amcalarnın tavrı elbette hoş değil, onların yaptığı küçük bir azarlama, ikaz bir çocuğun kalbinde ölene kadar unutmayacağı bir yara açabilir. bununla beraber camide bir çocuğun sağa-sola koşturup durması da uygun bir durum değildir. sonuçta oraya insanlar ibadet için geliyor. bir örnek verecek olursak, ömenli bir sınavdasınız orda burda gürültü olsun, çocuklar koşuştursun, dikkatimiz dağılsın istemeyiz her halde. tabi bu demek değildir ki çocuklar camiye gelmesin. gelsinler, gelmemliler ama işte her şeyin bir adabı var.
başkalarına kızmadan önce o işin dinimizdeki hükmüne bakmalıyız. tabiki cocuklarımız camiler alıştırılacak, "gelmesinler", "büyüynce gelsinler" demek olmaz. onlara camiye gitmeden önce nasıl davranacağı, sessiz olması gerektiğini vb. anlatabiliriz.(*)
başkalarına kızmadan önce o işin dinimizdeki hükmüne bakmalıyız. tabiki cocuklarımız camiler alıştırılacak, "gelmesinler", "büyüynce gelsinler" demek olmaz. onlara camiye gitmeden önce nasıl davranacağı, sessiz olması gerektiğini vb. anlatabiliriz.(*)
