bu olayda bahsi geçen bisküvi tam da püskevit denilen şeydir.
çok severim..ama bu çayı sevdiğimden...bisküviyi degil
en sevdiğim iş. bisküvi varsa evde kesinlikle o çay yapılır ve o bisküvi biter. bitmezse içime oturur. ama bitene kadar da şeker komasına girme ihtimalimiz artar. her baba yiğidin harcı değil dikkat edin. :)
çayda çok fazla bekletmemek lazım. çünkü kopup düşebilir ve bütün zevki kaçar, emek boşa gider. artıklarını silme eziyetine dönüşebilir. az bekletince de istenilen lezzete ulaşılamaz. onun için bekletme zamanını iyi ayarlamak lazım. tecrübe işidir vesselam. herkes yapamaz.
uygulamaya geçirildiğinde 'onu nasıl yiyorsun.kedi maması gibi' tepkilerine yol açan uğraş.
bisküvinin parçalanması korkusuyla yaşamamı ve bisküvi parçalandığında çay kaşığını kıvrak şekilde kullanıp eriyik bisküvi parçasının hayatını kurtarmamı sağlayan çocuksu uğraş.
olsada yesek..
harika bir buluş bisküvinin çayla olan uyumu
her yapışımda sanki daha önce hiç görmemişçesine uzaylımısın lan bakışlarıyla ezilip süklüm püklüm edildiğim,ama yılmayacağım ve ömrümün sonuna dek vazgeçmeyeceğim efsanevi tattır kendisi :)
çocukluğumda beri vazgeçemediğim eylem ve tat.
