soru sormak

başlangıcı bakmaktır. baktığımız şeyin bazı özelliklerini görürüz. ve gürdüğümüz şey bizde hayret oluşturur. hayret durumu geçince merak ederiz. ve bu merak ile sorarız. anlamak için. bilmek için pek soru sorulmaz. çünkü görünce bilgi kendiliğinden oluşur. ve hayret bilginin pekişmesidir.

soran kişinin soruları bir anlamı arama çabasıdır. sorunun sadece mantık içerip içermediği sorgulanabilir. ve bu şekilde bir soru doğru veya yanlış kabul edilir. doğru soruda abes bulunmaz. yani soran saçmalamamış olur. yanlış soru ise saçmadır. çünkü mantık kuralları ihlal edilmiştir.

ne demek olduğunu iki ila dört yaş arası bir çocuğa sahip olan anneye sormak lazım.

cemaatteki arkadaşların hiç yapmadığı bir şeydir. (*)

güzel soru sormak ilmin yarısıdır. (*)

bazen ölüm sebebidir, bazen hayatta kalma.

lisedeki felsefe hocamız bol bol ehemmiyetinden bahsederdi.
-soru sormak felsefenin temelidir.
-iyi soru soramayan iyi bir felsefeci olamaz. (*)
-sorduğunuz soru ne kadar bildiğinizi ele verir.
-iyi soru sormak zeka işidir.
.
.
filan filan uzar gider.

iki, üç yaşlarındaki bebelerin bolca yaptığı şey.

islamda belirli bir usulü, adabı olan fiil. her şey sorulmaz, ve her soru cevaplanmaz.

(bkz:soru sorma adabı)

soru sorulan kişileri rahatsız edebilen eylem. sanırım çok soru sorulması durumunda meydana geliyor bu rahatsızlık.
ama çocukcağız seni bilgili görmüş, soruyor. artistliğin kime?
rahatsızsan çok sorudan, soru sorma adabından haberdar et bari o kişiyi, faydan dokunsun.

kaliteli ve bilinmedik sorular sorulduğunda çok artist olunan eylem