her türk genci "1. dünya savaşı sırasında araplar'ın bize ihanet ettiği"ni öğrenerek büyür ve 'türk'ün türk'ten başka dostu yoktur'. türk'ün özellikle de müslüman dostu yoktur...
osmanlı'nın çöküş döneminde türk olmayan müslüman unsurlar arasında gerçekten isyanlar baş göstermişse de, bu unsurların bir bütün olarak "ihanet ettikleri" kesinlikle söylenemez. hatta araplar söz konusu olduğunda, osmanlı'ya isyan edenlerin küçük bir azınlık olduğunu, buna karşılık arap kabilelerinin çoğunun osmanlılık ve müslümanlık bağıyla i̇stanbul'a sadakat gösterdiklerini söyleyebiliriz.
1. dünya savaşı'nda mekke şerifi hüseyin'in i̇ngilizler ile anlaşarak osmanlı'ya isyan ettiği ve ordumuzu arkadan vurduğu doğrudur. ama hep atlanan nokta şerif hüseyin'in "araplar"ın tümünü temsil etmediği, aksine bir istisna olduğudur. ortadoğu uzmanı tecrübeli gazeteci cengiz çandar, "araplar'ın ihaneti" söylemi ile tarihsel gerçek arasındaki önemli farka şöyle işaret ediyor:
"mekke emiri şerif hüseyin'in hicaz'da bazı arap bedevi kabilelerini ayaklandırarak 1916'da i̇ngilizlerle işbirliği yaptığı doğrudur. ancak, birinci dünya savaşı konusunda genel bir bilgisi ve fikri olan herkes, bunun 'askeri açıdan' tayin edici bir değer taşımadığını bilir. i̇ngilizlerin daha sonra yerine getirmediği 'bağımsızlık vaadi' ile işbirliğine çektikleri şerif hüseyin'in ve oğullarının komuta ettiği bedevi kabileleri, mekke-maan hattında, yani asıl cephenin gerisinde i̇ngiliz kuvvetlerine yardımcı olmuştur. asıl cephe, önce şüveyş kanalı ve kanal harbi'nde türk-osmanlı kuvvetlerinin geri çekilmesinden sonra filistin'de kurulmuştur. filistin'de tek bir arap ayaklanmamıştır. suriye'de, irak'ta, lübnan'da türk kuvvetlerini 'arkadan vuran' herhangi bir olay olmamıştır. arapların ezici çoğunluğu, i̇stanbul'a yani türkiye'ye sadık kalmıştır... arabistan yarımadası'nın hicaz bölümünden akabe'ye kadar olan 'cephe gerisi' dışında, arapların türkleri arkadan vurduğuna dair tarihte herhangi bir kayıt yoktur."
osmanlı'nın çöküş döneminde türk olmayan müslüman unsurlar arasında gerçekten isyanlar baş göstermişse de, bu unsurların bir bütün olarak "ihanet ettikleri" kesinlikle söylenemez. hatta araplar söz konusu olduğunda, osmanlı'ya isyan edenlerin küçük bir azınlık olduğunu, buna karşılık arap kabilelerinin çoğunun osmanlılık ve müslümanlık bağıyla i̇stanbul'a sadakat gösterdiklerini söyleyebiliriz.
1. dünya savaşı'nda mekke şerifi hüseyin'in i̇ngilizler ile anlaşarak osmanlı'ya isyan ettiği ve ordumuzu arkadan vurduğu doğrudur. ama hep atlanan nokta şerif hüseyin'in "araplar"ın tümünü temsil etmediği, aksine bir istisna olduğudur. ortadoğu uzmanı tecrübeli gazeteci cengiz çandar, "araplar'ın ihaneti" söylemi ile tarihsel gerçek arasındaki önemli farka şöyle işaret ediyor:
"mekke emiri şerif hüseyin'in hicaz'da bazı arap bedevi kabilelerini ayaklandırarak 1916'da i̇ngilizlerle işbirliği yaptığı doğrudur. ancak, birinci dünya savaşı konusunda genel bir bilgisi ve fikri olan herkes, bunun 'askeri açıdan' tayin edici bir değer taşımadığını bilir. i̇ngilizlerin daha sonra yerine getirmediği 'bağımsızlık vaadi' ile işbirliğine çektikleri şerif hüseyin'in ve oğullarının komuta ettiği bedevi kabileleri, mekke-maan hattında, yani asıl cephenin gerisinde i̇ngiliz kuvvetlerine yardımcı olmuştur. asıl cephe, önce şüveyş kanalı ve kanal harbi'nde türk-osmanlı kuvvetlerinin geri çekilmesinden sonra filistin'de kurulmuştur. filistin'de tek bir arap ayaklanmamıştır. suriye'de, irak'ta, lübnan'da türk kuvvetlerini 'arkadan vuran' herhangi bir olay olmamıştır. arapların ezici çoğunluğu, i̇stanbul'a yani türkiye'ye sadık kalmıştır... arabistan yarımadası'nın hicaz bölümünden akabe'ye kadar olan 'cephe gerisi' dışında, arapların türkleri arkadan vurduğuna dair tarihte herhangi bir kayıt yoktur."
