eskiden kitap vermeyeni yadırgardım, şimdi halen yadırgıyorum, kendimi de. bu yüzden hassas bir konu. i̇nsanı sevdiğinden ayırır. dünyalık mı? olabilir. yüklenilen anlam da mı? değil, işte bu yüzden.
(bkz:cimrilik)kitaplar kıymetlidir, değerlidir , hazinedir, hatırası vardır, altını çizmişsindir not almışsındır.ne olursa olsun vermeyi bilmek, kaybetme, geri dönmeme riskini göze almak gerekir. kitaba verilen kıymetten daha da kıymetlidir birilerine faydalı olabilmek adına zorlanarak da olsa verebilmek.zaten bu kitap yada başka bir şey... fazla yer ederse kalbinde zihninde, asıl amaçtan çok araç böyle bi yerleşmeye başlarsa gönle vermesen de gider o kitap yiter bi şekilde.(*) (*))
- kitap güzel mi?+çok güzel tavsiye ederim .- versene okuyayım+ nasıl?- ver ben de okuyayım..+ ne zaman?- anlamazdan mı geliyorsun?+ neyi? (bkz:ben)
emanet verilen kitap süreci sonunda oluşan tepkidir.
hasbelkader geri gelen içler acısı kitabı görünce alınan tedbirdir.
hasbelkader geri gelen içler acısı kitabı görünce alınan tedbirdir.
başkasının kitabını emanet alıp zamanında iade etmeyen hatta hiç iade etmeyen, altını çizen, sayfalarını kırıştıran, yıpratan, yetinmeyip bilumum yiyecek-içecek maddesi döken, ıslatan kişilere tepki veren insandır. bu şahsiyetlerden biri olan ali şevki hoca haklı isyanını şu manidar beyitte dile getirmiştir:
dest-i gadr-ı müstaıradan ziyânım bî-hesab
tövbe ettim, âriyet hiç kimseye vermem kitâb(*)
dest-i gadr-ı müstaıradan ziyânım bî-hesab
tövbe ettim, âriyet hiç kimseye vermem kitâb(*)
