- kitap güzel mi?+çok güzel tavsiye ederim .- versene okuyayım+ nasıl?- ver ben de okuyayım..+ ne zaman?- anlamazdan mı geliyorsun?+ neyi? (bkz:ben)
o benim. sevdiğim kitapları başkalarına ödünç vermeyi sevmem. okuyup da sevemediğim kitaplarıda paylaşmam direk hediye ederim.
bir zamanlar metropol bedevisi
yani tamam gitti mi geri dönmeyince hoş değil ama kitabı iyi okumuşsam pekte aramıyorum.
hemen taze bir anımı anlatacağım sözlük. bunu beklediğinizi elbette biliyorum :'')))
dersini aldığım çok tatlı, harika, latif bir hocam vardı. masamda duran kitabımı merak etti. kitapla ilgili biraz sohbet ettik. bende bitirince kendisine verebileceğimi söyledim. o da ''hay hay'' diye cevap verdi.
kitabı çabucak bitirip ona verdim. üstünden iki hafta geçti. derse geleceğimi sanmış ama iki hafta tembel bir öğrenci olarak dersine gitmedim. (bkz:tembellik)
dün dersinin sınavı vardı. hangi sınıfta olduğumu unutmuş ve uğradığı bazı sınıflarda beni sormuş. sonra mesaj atıp ertesi gün hangi derslikte sınavımın olduğunu ve oraya kitabımı getirebileceğini sordu. bahsettiğim 50 yaşında bir hanım. tabii ki kabul etmedim. odasına bizzat geleceğimi söyledim. öyle tatlı ki. kibirden yanına yaklaşılmayanlara bu ince insanlar sayesinde katlanabiliyorum. ayrıca bu bahsettiğim hoca kendi yaptığı sınavlardaki görevli asistanlara teker teker çay götüren birisi.
yani sözün özü ''aldığınız gibi getirin şu kitapları!'' :'') latif insanlara baskı yok, onları severiz onlar da inşallah bizi.
yani tamam gitti mi geri dönmeyince hoş değil ama kitabı iyi okumuşsam pekte aramıyorum.
hemen taze bir anımı anlatacağım sözlük. bunu beklediğinizi elbette biliyorum :'')))
dersini aldığım çok tatlı, harika, latif bir hocam vardı. masamda duran kitabımı merak etti. kitapla ilgili biraz sohbet ettik. bende bitirince kendisine verebileceğimi söyledim. o da ''hay hay'' diye cevap verdi.
kitabı çabucak bitirip ona verdim. üstünden iki hafta geçti. derse geleceğimi sanmış ama iki hafta tembel bir öğrenci olarak dersine gitmedim. (bkz:tembellik)
dün dersinin sınavı vardı. hangi sınıfta olduğumu unutmuş ve uğradığı bazı sınıflarda beni sormuş. sonra mesaj atıp ertesi gün hangi derslikte sınavımın olduğunu ve oraya kitabımı getirebileceğini sordu. bahsettiğim 50 yaşında bir hanım. tabii ki kabul etmedim. odasına bizzat geleceğimi söyledim. öyle tatlı ki. kibirden yanına yaklaşılmayanlara bu ince insanlar sayesinde katlanabiliyorum. ayrıca bu bahsettiğim hoca kendi yaptığı sınavlardaki görevli asistanlara teker teker çay götüren birisi.
yani sözün özü ''aldığınız gibi getirin şu kitapları!'' :'') latif insanlara baskı yok, onları severiz onlar da inşallah bizi.
kitabına göre normal karşıladığım bir durum. mesela ben seri kitaplar içinden bir kitabı vermem. yüzüklerin efendisi gibi cüsseli kitapları da vermem. her tarafını çizdiğim werther’i de vermem örneğin. babamın eski kitaplarını da vermem. öyle kitapları kimseden istemeyin bence zaten.
ama onun dışında çok istersem tekrar alırım diye düşündüğüm kitapları gönül rahatlığıyla verebilirim ki benim de istemeye yüzüm olsun.:) yoksa kabul edelim ki giden gelmiyor.
özellikle yakınım birinden aldıysam o kadar uzun süre geri vermeyebiliyorum ki bir yere not alma ihtiyacı duyuyorum kimden aldığımı unutmayayım diye. çünkü kitaplığın bir parçası haline gelebiliyor öyle kitaplar zamanla.
ama onun dışında çok istersem tekrar alırım diye düşündüğüm kitapları gönül rahatlığıyla verebilirim ki benim de istemeye yüzüm olsun.:) yoksa kabul edelim ki giden gelmiyor.
özellikle yakınım birinden aldıysam o kadar uzun süre geri vermeyebiliyorum ki bir yere not alma ihtiyacı duyuyorum kimden aldığımı unutmayayım diye. çünkü kitaplığın bir parçası haline gelebiliyor öyle kitaplar zamanla.
