pasif bir yatma kalkma eyleminin ötesinde topluma yönelik yapılmış bir çağrıyı temsil eder. namazın ne olması gerektiğine dair çarpıcı bir örnektir.
bir toplumun suçlayacak şey olarak namazı göstermesi gerçekten dikkate değerdir. ve üzerinde tefekkür edilmelidir. ve nefse şu soru sorulmalıdır. benim namazımı neden kimse suçlamıyor? suçu okuduğum kitaplarıma, arkadaşlarıma vs atıyorlar. neden namazım onların nezdinde tevhisi bir dönüştürücü olarak algılanmıyor? alışkanlık ve kanıksama bu derece mi hücrelerime işledi? yoksa kıldığım namaz değil mi?
olay hã»d suresi'nde anlatılır.
84. medyen halkına da kardeşleri åžu'ayb'ı peygamber gönderdik. o şöyle dedi: "ey kavmim! allah'a kulluk edin. sizin ondan başka hiçbir ilahınız yoktur. ölçüyü ve tartıyı eksik yapmayın. ben sizi bolluk içinde görüyorum. ben sizin adınıza kuşatıcı bir günün azabından korkuyorum."
85. "ey kavmim! ölçüyü ve tartıyı adaletle tam yapın. insanların eşyalarını (mallarını ve haklarını) eksiltmeyin. yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın."
86. "eğer inanan kimselerseniz allah'ın bıraktığı helã¢l kazanç sizin için daha hayırlıdır. ben sizin başınızda bir bekçi değilim."
87. dediler ki: "(vurgula: ey åžu'ayb! babalarımızın taptığını, yahut mallarımız hakkında dilediğimizi yapmayı terk etmemizi sana namazın mı emrediyor.) oysa sen gerçekten yumuşak huylu ve aklı başında bir adamsın."
88. åžu'ayb şöyle dedi: "ey kavmim! söyleyin bakayım, ya ben rabbimden gelen açık bir delil üzere isem ve katından bana güzel bir rızık vermişse!... ben size yasakladığımı kendim yapmak istemiyorum. ben sadece gücüm yettiğince (sizi) düzeltmek istiyorum. başarım ancak allah'ın yardımı iledir. ben sadece ona tevekkül ettim ve sadece ona yöneliyorum."
israil'e karşı direnememizin en baş sebebi budur işte. kıldığımız namazların ismat özel'in tabiri ile bizleri mü'min kılmasına izin vememek. namaza kendimizi açmamak. geçiştirilen ve bir an önce dünyaya koşmak için baştan savılan bir yatma kalkma eylemine dönüşmesi.
bir toplumun suçlayacak şey olarak namazı göstermesi gerçekten dikkate değerdir. ve üzerinde tefekkür edilmelidir. ve nefse şu soru sorulmalıdır. benim namazımı neden kimse suçlamıyor? suçu okuduğum kitaplarıma, arkadaşlarıma vs atıyorlar. neden namazım onların nezdinde tevhisi bir dönüştürücü olarak algılanmıyor? alışkanlık ve kanıksama bu derece mi hücrelerime işledi? yoksa kıldığım namaz değil mi?
olay hã»d suresi'nde anlatılır.
84. medyen halkına da kardeşleri åžu'ayb'ı peygamber gönderdik. o şöyle dedi: "ey kavmim! allah'a kulluk edin. sizin ondan başka hiçbir ilahınız yoktur. ölçüyü ve tartıyı eksik yapmayın. ben sizi bolluk içinde görüyorum. ben sizin adınıza kuşatıcı bir günün azabından korkuyorum."
85. "ey kavmim! ölçüyü ve tartıyı adaletle tam yapın. insanların eşyalarını (mallarını ve haklarını) eksiltmeyin. yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın."
86. "eğer inanan kimselerseniz allah'ın bıraktığı helã¢l kazanç sizin için daha hayırlıdır. ben sizin başınızda bir bekçi değilim."
87. dediler ki: "(vurgula: ey åžu'ayb! babalarımızın taptığını, yahut mallarımız hakkında dilediğimizi yapmayı terk etmemizi sana namazın mı emrediyor.) oysa sen gerçekten yumuşak huylu ve aklı başında bir adamsın."
88. åžu'ayb şöyle dedi: "ey kavmim! söyleyin bakayım, ya ben rabbimden gelen açık bir delil üzere isem ve katından bana güzel bir rızık vermişse!... ben size yasakladığımı kendim yapmak istemiyorum. ben sadece gücüm yettiğince (sizi) düzeltmek istiyorum. başarım ancak allah'ın yardımı iledir. ben sadece ona tevekkül ettim ve sadece ona yöneliyorum."
israil'e karşı direnememizin en baş sebebi budur işte. kıldığımız namazların ismat özel'in tabiri ile bizleri mü'min kılmasına izin vememek. namaza kendimizi açmamak. geçiştirilen ve bir an önce dünyaya koşmak için baştan savılan bir yatma kalkma eylemine dönüşmesi.
