iktibasaile hayatı , birlik, sanat dediğim şeyler artık bana tatsız gelmeye başladı. bu his korkunçtu. bu korkudan kurtulmak için kendimi öldürmek istedim. içinde kaldığım karanlığın dehşeti tahammül edilmeyecek kadar büyüktü. kendimi bundan bir kurşunla kurtarmak istiyordum.
tolstoyun iç bunalımlarını sıkıntılarını, hayata, hakikata, imana dair sorgulamalarını anlattığı kitap. lacivert yayınlarından çıkan baskıyı okuyorum, gayet akıcı ve güzel çevrilmiş, ara ara notlar da düşülmüş. kitabı okumaya başladığımdan beri ilgimi çeken bir durum vardı. kitabın anlattığı adamın tam da üstad bediüzzaman said nursi'nin risale-nur külliyatının muhtelif yerlerinde ve hususen küçük sözler adıyla bilinen 8 söz'deki sol yolu seçen adama muvafık düştüğünü gördüm. bunalımları, sıkıntıları, hayata bakış açıları, hayattan aldığı lezzeteri anlatış tarzları aynı idi. 28. sayfada da tolstoy'un nicedir anlatılan bir doğu hikayesi diye başladığı hikayenin 8. söz deki konuya kaynaklık eden temsili hikaye olduğunu gördüm.
sonra şunu yapmaya karar verdim; kitabı bitireceğim, üstünden bir iki kitap geçtikten sonra tekrar dönüp satır satır dikkat ederek okuyacağım, daha sonra da risale-i nur külliyatından birkaç yeri kitapla karşılaştırarak okuyacağım. çok istifadeli olacağını düşünüyorum, neticelerini yazarım.
